Klassieke Autoblog: april 2010

Porsche 917 KH Coupe (1970)

Met regen, mist en succesvolle tegenstanders als Ferrari, Ford en Lola leken de kansen op een overwinning in de 24 Uur van Le Mans klein voor Porsche. Toch reden Hans Herrmann en Richard Attwood hun Porsche 917 KH Coupé met startnummer 23 in 1970 als eerste over de finish, profiterend van de vele uitvallers vóór hen. Op de Techno Classica staat Porsche stil bij deze eerste overall-overwinning op Le Mans.

Porsche had voor 1970 al wel gescoord met de 911 in subklassen in de 24 Uur van Le Mans, maar als winnaar van het totale deelnemersveld had de sportwagenbouwer uit Zuffenhausen nog nooit op het podium gestaan. In 1969 maakte de gloednieuwe, imposante 917 zijn debuut. De monstrueuze 12-cilinder met zijn extreem lichte buizenchassis was ontsproten aan het brein van Ferdinand Piëch. Eén van de drie fabriekswagens voerde het veld aan met een respectabele voorsprong. De Langheck-carrosserie zorgde echter voor koelingsproblemen. Onder applaus voor de indrukwekkende prestatie tot dat moment verlieten de wagens het strijdperk.

Maar een jaar later keerde Porsche terug met de 917, dit keer met korte staart. En daarmee lukte het voor het eerst om eerste algemeen kampioen te worden in de slijtageslag op Le Mans. De rode #23 deed dat met een twaalfcilinder motor met een inhoud van 4494 cm3 die 580 pk leverde met een top van 340 kilometer per uur.

Porsche 917 KH (1971)

Deze overwinning in de hoogste klasse was het begin van de legende van de Porsche 917. Eén jaar later wonnen Gijs van Lennep en Helmut Marko met hun witte 917 met Martini-sponsoring en startnummer 22 ook op Le Mans. Beide wagens genieten tegenwoordig van hun oude dag in het Porsche-museum. Maar rusten doen ze niet altijd. Ze zijn in topconditie en nog springlevend! En daar laat Porsche het publiek graag van meegenieten.

Bekijk ook de uitzending van Andere Tijden Sport over de 24 Uur van Le Mans.

Porsche 917 KH Coupe (1970)

Dit artikel verscheen eerder op www.autoblog.nl.

Alfa Romeo 155 V6 Ti DTM (1993)

Alfa Romeo viert dit jaar zijn honderdste verjaardag en pakt op de Techno Classica uit met een paar toppers uit zijn illustere racehistorie. Toch jammer dat het Italiaanse merk tegenwoordig niet meer op de internationale circuits te vinden is.

Het is tegenwoordig nauwelijks nog voor te stellen: met 500pk over een bochtige bergweg racen met het publiek gezellig in de berm zonder noemenswaardige afrastering. In de Targa Florio was het tot 1977 de gewoonste zaak van de wereld. Zo reed Alfa Romeo in 1975 mee in deze vermaarde langeafstandsrace in de bergen op Sicilië met de brute 33 TT 12 (12-cilinder boxer, 2995cc, 500pk en een top van 330 km/uur). En won.

Alfa Romeo heeft voor de klassiekerbeurs Techno Classica enkele kampioensauto’s uit zijn museum in Milaan naar Essen gereden. Zoals de P2 Gran Premio, de eerste auto waarmee Alfa Romeo in 1925 wereldkampioen werd. Nog in de donkerrode kleur, kenmerk van de vooroorlogse Alfa’s. De acht cilinders wisten er toen 175 pk uit te persen. Vervlogen tijden toen coureurs met pothelm, stofbril en leren handschoenen met veel gevaar voor eigen leven in de auto stapten.

Uiteraard ontbreekt de legendarische Juan Manuel Fangio niet. Zijn racecarrière nam een vlucht toen hij in 1950 voor Alfa Romeo ging rijden. Alfa toont de G.P. Tipo 159 Alfetta uit 1951 en de 6C 3000 CM uit 1953 waarin de Argentijn heeft gereden en gewonnen.

Van recenter datum is de 155 V6 Ti DTM waarmee Alfa Romeo in 1993 in de DTM de vloer aanveegde met concurrent Mercedes. De Duitse viercilinder 190 Evo was geen partij voor de zescilinder met vierwielaandrijving van Alfa. Fabriekscoureur Nicola Larini triomfeerde met de 155 direct op de gevreesde Nordschleife, waar de DTM destijds nog reed.

Stefano Agazzi, die de leiding heeft over Alfa Romeo Automobilismo Storico, weet interessante details te vertellen bij de auto’s. Zo wijst hij op de blauw-gele Argentijnse kleuren rond de grill van de Alfetta: “Daaraan konden de monteurs Fangio al van een grote afstand herkennen. Zijn teamgenoot had andere kleuren. En toen de Gran Premio Tipo B P3 in 1935 onder toeziend oog van der Führer won op de Nürburgring hadden de Duitsers het Italiaanse volkslied niet paraat. Ze hadden niet verwacht dat Alfa Romeo Mercedes zou verslaan.”

Toch jammer dat Alfa Romeo tegenwoordig niet meer als fabrieksteam actief is op het circuit. De 156 in het WTCC 2005 was de laatste officiële fabrieksinzet, die nog een jaartje werd opgerekt door privé-inzet van de wagens. De tentoongestelde auto’s op de Techno-Classica laten de jammerlijke breuk zien. Een witte 8C Spider staat centraal, maar is toch van een andere orde dan de rode racemonsters die het huidige topmodel omringen op de beursvloer. Het toont het grote gat tussen het roemrijke verleden en het heden. Kom op Alfa Romeo! De traditie moet voortgezet worden. Maak een 159 volgens het aanstaande nieuwe DTM-reglement en sluit weer aan met een Giulietta in het WTCC. We willen weer rosso corsa op de baan zien.