Hoe een klassieker insipreert tot een opvolger: BMW 507 versus BMW Z8

Een tijdloze klassieker kan als inspiratie dienen voor een nieuwe creatie, die op zijn beurt ook weer de geschiedenisboeken haalt. Dat is het geval met de BMW 507 en zijn feitelijke opvolger, de Z8.

 

Als ze naast elkaar staan zijn de invloeden heel goed te zien. En BMW had ze naast elkaar gezet op de Techno Classica van vorig jaar. De editie van Europa's grootste klassiekerbeurs in het Duitse Essen voor dit jaar staat weer voor de deur, van 27 tot en met 30 maart.

De BMW 507 kwam in 1956 op de markt op aandringen van de Amerikaanse autohandelaar Max Hoffman. Deze dealer was invloedrijk, want hij was ook de man die Mercedes aanspoorde om de 300 SL te ontwikkelen. Hoffman had volop rijke clientele in de Verenigde Staten die gerieflijk en snel wilden toeren in een mooie tweezits roadster. De BMW kon het gat vullen tussen de goedkopere MG's en de extreem dure Mercedes. En zo geschiedde.

Ontwerp

Hoe belangrijk Hoffmans positie was, blijkt wel uit het feit dat hij een stem in het ontwerp had. Hoffman bracht graaf Albrecht von Goertz aan bij BMW om de auto te tekenen. De Duitse graaf had het oog van Hoffman getrokken door zijn ontwerpen voor Studebaker. Later zou Von Goertz ook de Datsun 240Z tekenen. Dat model is voor dat merk net zo'n belangrijke imagebuilder als de 507 voor BMW was.

Nog altijd appelleert de 507 aan alles wat een elegante roadster uit die tijd definieert: een mooie golvende taillelijn met een subtiele knik achter het portier, en een lange neus om de krachtige 3.2 liter V8 te huisvesten. Omdat de auto uiteindelijk bijna twee keer zo duur werd als de oorspronkelijk beoogde aanschafprijs, werd het commercieel geen succes. In plaats van de gewenste paar duizend exemplaren bleef de productie steken op 254 stuks. Slechts 39 daarvan vonden via Hoffman hun weg naar de VS.

Belangrijke stap

De 507 was in de jaren vijftig een belangrijke stap voor het merk BMW, want op dat moment had BMW nog lang niet het imago dat het nu heeft. Mercedes had in die tijd al een veel sterkere status en een rijkere historie van imposante modellen. Het is jammer dat BMW de 507 geen direct vervolg gaf met een nieuw prestigieus model. Pas een decennium later vestigde het Beierse merk zijn sportieve reputatie met de grote coupés uit de CS-reeks, gevolgd door de E9-modelserie.

Een echte roadster kwam er pas weer in de vorm van de Z8 (E52). BMW verraste het publiek op de IAA in Frankfurt in het najaar van 1999 met een concept die toen nog de naam Z07 droeg. Van meet af aan was duidelijk dat BMW iets bijzonders ging neerzetten. Het ontwerp is van Henrik Fisker (inderdaad, de man die later de gelijknamige elektrische auto zou ontwikkelen) die nadrukkelijk de verbinding wilde maken met de 507. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de vorm van de grille en mooie details als de kieuwen in de voorschermen.

De reacties op het conceptmodel waren overweldigend en in het voorjaar van 2000 begon de productie van de auto die als definitieve naam Z8 droeg. De wagen kreeg de V8 met 400 pk uit de BMW M5 (E39). Na 5.700 stuks viel in 2003 het doek voor de Z8. Net als na de 507 had BMW ook na de Z8 geen directe opvolger klaarstaan.

Prijsontwikkeling

De status als klassieker blijkt wel uit de prijzen die tegenwoordig voor een Z8 gevraagd worden. Net als die voor een 507 (goede exemplaren doen meer dan een miljoen) blijven ze stijgen. Youngtimer-dealer Marco Hof heeft momenteel een Z8 staan. Hij had er tot voor kort zelfs twee, maar eentje was snel verkocht. De Z8 die er nu staat in Titansilber metallic met Sportrot lederen bekleding, heeft een prijskaartje van anderhalve ton. Het is dan ook een echt liefhebbersexemplaar dat minutieus is onderhouden en in topconditie verkeert.

Anderhalve ton is veel, maar als de prijsontwikkeling dezelfde kant op gaat als bij de 507, dan is anderhalve ton op termijn eigenlijk een koopje.

Bekijk hier de BMW 507 en de BMW Z8 gebroederlijk naast elkaar op de stand van BMW tijdens de Techno Classica in Essen in 2013: